Hieronder kunt u een aantal recensies & persberichten lezen van enkele optredens en muzikale projecten, waaraan Patrick Holleeder in de afgelopen (ruim) 10 jaar zijn medewerking heeft verleend.
Concertverslag Gastoptreden Patrick Holleeder
Datum en plaats: 18 mei 2012, Ontmoetingscentrum Klaarwater, Soest
In mei 2012 heeft Patrick Holleeder op de clubavond een concert verzorgd. En wie nog nooit van Patrick Holleeder had gehoord, die weet het nu. Dat is genieten van professioneel gemaakte muziek en entertainment, “top of the bill”.
Om 10 voor 8 heette Rob La Mark - algemeen bestuurslid van onze club - ons welkom in een korte openingstoespraak. Hij deelde mede dat er zich 5 leden hadden afgemeld en dat onze voorzitter Herman Timmer om privé-redenen niet aanwezig kon zijn. De zaal was redelijk gevuld. Hierna gaf Rob de microfoon aan Patrick Holleeder. Patrick had een zwarte Roland RD 700 GX meegenomen – een kruising tussen een piano en een keyboard. Hierin had hij allerlei begeleidingen geprogrammeerd. Achter hem aan beide zijden 2 boxen op standaards met ingebouwde versterkers, die een prima geluid gaven.
De schuifdeuren achter Patrick die normaal dicht zitten op onze clubavonden stonden nu open.
Na een korte inleiding waarin hij vertelde wat hij deze avond wilde gaan doen, startte hij met de mooie ballad “Evergreen” o.a. gezongen door Barbra Streisand. Vervolgens werd het nummer ”Satin Doll”, een jazzy nummer, gespeeld. Patrick speelt alles uit zijn hoofd. Het enige hulpmiddel is een A4tje met daarop de nummers die hij wil gaan spelen en de instellingen die hij gebruikt. Hierna het nummer ”Out Here On My Own” uit de musical Fame. Hierbij viel de vingervlugheid op. Tussen elke song die hij liet horen vertelde hij een kort verhaaltje over de geschiedenis van de song en eventueel andere bijzonderheden. Hij vervolgde zijn spel met “Li’l Darlin’” met als begeleiding: Slow Bigband - een jazzy nummer - mooi en langzaam gespeeld. Hierna de mooie ballad “Memory” van Andrew Lloyd Webber. Nu de beurt aan een van oorsprong klassiek stuk “Badinerie”. Hierin een groot stuk improvisatie met het hierin verwerkte “do-do-da” koortje. Af en toe hoorde je het oorspronkelijke gedeelte weer terugkomen, maar in een groot gedeelte kon je daarvan niet veel terugvinden. Heel knap gedaan.
Hij vertelde dat hij niet van plan was te gaan zingen – hij wilde ons dat niet aandoen – maar hij had wel een solist meegenomen en dat was de mondharmonica in zijn keyboard en liet ons “What A Wonderful World” horen. Hierna “Secret Love” een jazzy nummer op orgel. Tussen de nummers door vertelde Patrick wat grappen zoals: dat hij alleen vegetarische muziek speelt – deze bestaat alleen uit noten. Hierna “Stolen Moments” – een slow swing nummer, “Someday My Prince Will Come”, een jazz waltz en tot slot het nummer “Copacabana”, een samba. Hierna was het pauze en kon ik even een blik werpen op zijn instrument. Op de toetsen gedrukt van zijn keyboard en kwam tot de ontdekking dat ze veel zwaarder zijn dan de toetsen op mijn Tyros.
Om 10 over half tien was de pauze voorbij en ging Patrick verder met “Take Five” op een style van Jazz Funk, daarna een mooie popballad “Send In The Clowns”. Nog een grap: Je moet wel enige muzikale kennis hebben, deze kennis woont op nummer 58. Vervolgens ” Lullaby Of Birdland” - swing, gevolgd door “Cry Me A River”, slow Bigband. Patrick vertelde dat hij het erg op prijs stelt bij keyboardclubs te spelen, maar helaas worden steeds meer clubs opgeheven en hij vertelde dat hij het in stand houden van deze clubs zeker zal stimuleren. Hij vervolgde met “Telkens weer” van de Nederlandse componist Ruud Bos ,”A Night In Tunisia”, jazz funk. “The Lady Is A Tramp”, “Glory Glory Hallelujah”, ”Always On My Mind”, popballad. ”Moanin’ ” swing, “Night And Day”, samba en als toegift “Splanky”, big band.
Om 10 over half elf nam Rob afscheid van Patrick en van de aanwezigen.
Het viel mij op dat het heel stil was tijdens dit concert. Iedereen zat aandachtig te luisteren naar een musicus in hart en nieren. Je kon aan het gezicht van Patrick zien dat hij er plezier in had en dat hij ons een leuke muzikale avond wilde bezorgen. Nou, dat is zeker gelukt.
Hij kreeg van de zaal, een staande ovatie.
(Jos de Bruin, Clubblad Eemland) Deze recensie werd eerder gepubliceerd in het Clubblad van Orgel- & Keyboardclub Eemland, editie juni 2012.
Concertverslag Shebop
Datum en plaats: 22 januari 2012, Theater De Voorveghter, Hardenberg
Geweldig optreden Shebop
Op zondag 22 januari speelde tijdens de maandelijkse matinee van de JazzClub Hardenberg het sextet Shebop in een goed gevulde foyer van Theater de Voorveghter.
Het concert begon direct spetterend en gaande de matinee ontstond er een groeiende wisselwerking tussen het sextet en het publiek, hetgeen zich uitte in meeklappen en uitbundig applaudiseren. De prestaties van zangeres Linda Westera en de haar begeleidende muzikanten waren van een hoog niveau. De dynamiek en muzikaliteit van de band in z'n geheel als wel die van de veelvuldig aan bod komende solisten was overweldigend en in een woord "top". Deze kenmerken kwamen tot uiting in een afwisselend repertoire, dat op een eigen en energieke wijze werd gebracht. Anderzijds liet zangeres Linda Westera ook horen, hoe prachtig een eigen geschreven ballad kan klinken.
Zij is een jazz-zangeres van klasse, die door haar enthousiasme de haar begeleidende muzikanten tot grote prestaties weet te brengen.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in De Nieuwsbrief van Jazzclub Hardenberg, editie februari 2012
Concertverslag Gastoptreden Patrick Holleeder
Datum en plaats: 30 mei 2011, De IJsselhoeve, Doesburg
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in De Nieuwsbrief Orgel & Keyboardclub Gelderland, editie augustus 2011.
Shebop hoeft niet op ‘oude roem’ te teren
door Hans Invernizzi
Gezien: Theater de Meerpaal Dronten, 16 januari 2011
DRONTEN - Trombonist Hein Jan van Vilsteren mag dan de officiële leider zijn van de Zwolse jazzband Shebop; frontvrouw Linda Westera is de smaakmaker. Zij kwam op het idee een aantal stukken van de vorig jaar overleden Amerikaanse componiste en vocaliste Abbey Lincoln op het repertoire te nemen. Linda schreef zelfs een Nederlandse tekst op Abbey’s ode aan haar moeder. Gewaagd, zo’n eigen interpretatie. Maar het resultaat mag er wezen: een integer, krachtig verwoord maar zachtmoedig eerbetoon aan een sterke vrouw, die op haar tachtigste nog volop actief was in de muziek en zich inzette voor de rechten van zwarten in Amerika. Een feit dat Westera nadrukkelijk onderstreepte. De vijf mannen achter haar zagen dat het goed was. Shebop ontstond al in 1996, toen Linda en Van Vilsteren op het Zwols conservatorium Harmen Jan Teule (saxen), Pieter Althuis (contrabas), Patrick Holleeder (toetsen) en Adriaan Stam (slagwerk) ontmoetten. Sindsdien heeft de groep gestadig aan een solide carrière gebouwd. De laatste cd dateert echter al weer uit 2006, dus hopelijk komt er binnen afzienbare tijd een verse schijf uit. Het jonge honden gedrag uit de beginjaren is verdwenen. Het sextet is gerijpt tot een zeer wendbaar combo waarin iedereen aan een kwart woord genoeg heeft. Zowel het door hechtheid uitblinkende eigen werk als de fijnzinnig gearrangeerde covers van all time favorites als Summertime en Mas Que Nada spreken tot de verbeelding. Maar de herinneringen aan de spectaculaire samenwerking met jazzgrootheden als Jerry van Rooyen (in 2000/2001) en Henk Meutgeert (in 2004) beginnen te vervagen. Megasucces zoals Caro Emerald ten deel valt is niet voor iedereen weggelegd. Shebop heeft evenwel te veel compositorisch talent in huis om te hoeven teren op ‘oude roem’.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in De Stentor, 18-01-2011.
Concertverslag Gastoptreden Patrick Holleeder
Datum en plaats: 27 april 2009, De IJsselhoeve, Doesburg
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in De Nieuwsbrief Orgel & Keyboardclub Gelderland, editie mei 2009
Concertverslag Shebop
Datum en plaats: 16 maart 2008, Theater De Kofferbak, Kampen
Swingende soul jazz
"Twee sets van elk om en nabij een uur speelde Shebop op een regenachtige zondagmiddag in het goed gevulde Theater De Kofferbak. Maar het waren niet de weergoden die de mensen naar deze deels tot theater omgebouwde autogarage riepen. Het ging uiteraard om de band die, het mag nog wel eens gezegd worden, in 1999 het Nederlands Jazzconcours won (voorloper van de Dutch Jazz Competition). Sindsdien heeft de band twee cd’s gemaakt, ‘Shebop moves’ (2001) en ‘I am here’ (2006). Een sfeervol aangeklede bühne die de ambiance van een huiskamer suggereerde, vormde het decor voor zangeres Linda Westera en ‘haar mannen’. Een achtergrond die een zekere intimiteit teweegbracht waar de band goed in aarde. Zes zeer getalenteerde musici, aansprekend repertoire en een aandachtig publiek vormden de ingrediënten van een bijzonder luisterrijk concert. De muziek van Shebop ademt de sfeer van ‘jazzstandards’, toegankelijk en herkenbaar. Swing en souljazz, gelardeerd met vleugjes bebop, funk en latin zijn het idioom van Shebop.
Er werd vlot gespeeld en bekwaam gemusiceerd. Basis daarvoor zijn de kundige en inventieve arrangementen van met name trombonist Hein Jan van Vilsteren die samen met Harmen Jan Teule op saxen, die ogenschijnlijk moeiteloos van sopraan naar alt en tenor wisselt, de blazerssectie vormt. Contrabassist Pieter Althuis lijkt het enfant terrible van de band. Niet alleen vormt hij met drummer Adriaan Stam een puik ritmetandem met degelijk basspel maar zijn baslijnen zijn van tijd tot tijd frivool en in de soli uitdagend avontuurlijk. Opmerkelijk is het innemende spel van pianist Patrick Holleeder vooral in samenhang met de zang van Westera. Er ontstaan mooie harmonieën tussen hen beiden in de wijze waarop Holleeder ‘reageert’ én anticipeert op de vocalen. Technisch zeer bekwaam wat Shebop laat horen, doordacht en mooi gedaan. Naarmate het concert vordert werden de kaders wat meer losgelaten en creëerde de band een meer losse sfeer. Wat mij betreft komt dat het musiceren ten goede waardoor ook de improvisaties het klankbeeld kunnen completeren. Aan de capaciteiten van Shebop zal het niet liggen. Een zestal dat borg staat voor kwaliteit en muzikaliteit. Luister ook naar de band op www.shebop.nl.
(Frank Huser)"
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in Jazzflits, nr. 95, 2008.
www.jazzflits.nl
Concertverslag Gastoptreden Patrick Holleeder
Datum en plaats: 15 januari 2008, Wijkcentrum Vrederust, Den Haag
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in het Clubblad van HOC, editie februari 2008.
Concertverslag Gastoptreden Patrick Holleeder
Datum en plaats: 26 februari 2007, De IJsselhoeve, Doesburg
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in De Nieuwsbrief Orgel & Keyboardclub Gelderland, editie maart 2007.
Verslag Jubileumdag 15 jaar Hammondclub
met o.a. een gezamenlijk optreden van Raymond & Patrick Holleeder
Datum en plaats: 25 november 2006, Partycentrum 't Hoogh Landt, Hoogland 
 | |  | Raymond Holleeder (Hammond) | | Patrick Holleeder (Hammond) |
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in Landelijk Opinieblad Keyboard Plus, editie februari/maart 2007.
EERDER GEPUBLICEERDE RECENSIES OVER DEZE CD VAN SHEBOP:
Shebop - 'I Am Here' (Shebop 2, 2006)
"Wat een leuk bandje is dat, Shebop, ooit winnaar van het Nederlands Jazzconcours (1999). Het is geformeerd rond zangeres Linda Westera, en omvat verder vijf goed in het pak gestoken jongemannen: Harmen Jan Teule (sopraan-, alt- en tenorsaxofoon), Hein Jan van Vilsteren (trombone), Patrick Holleeder (toetsen), Pieter Althuis (bas) en Adriaan Stam (drums en percussie). Ze hebben ooit al eerder een cd uitgebracht onder de naam 'Shebop Moves' (2001), geproduceerd door niemand minder dan Jerry van Rooijen, en doen het nu helemaal zelf: de muziek, de productie en de distributie. Alleen de opname niet, daarvoor waren ze te gast in de legendarische Studio 44 in Monster.
Het repertoire is merendeels van eigen hand: songs van Westera, arrangementen van Van Vilsteren. Die twee vormen ook de twee meest markante 'stemmen' van Shebop: de pittige vocals van Linda en de warme maar virtuoze trombone van Hein Jan. Stilistisch laat de band een overtuigende mix horen van funk en mainstream jazz."
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in HVT Magazine.
(René de Cocq, 17.1.07) 
Shebop
I am here
Verf
"Shebop, een ‘bandje’ van zes gedreven vrienden en in 1999 winnaar van de VPRO Nederlands Jazzconcours prijs (de voorloper van de Dutch Jazz Competition), viert met de release van ‘I am here’ hun tienjarig bestaan. Het is hun tweede cd na ‘Shebop moves’ (2001), die geproduceerd werd door Jerry van Rooyen. Dat ik Shebop een ‘bandje’ noem is allerminst bedoeld als geringschattende kwalificatie van hun prestaties maar juist als compliment. Want ik denk dat deels hierin hun kracht schuilt, de pretentieloze drang om ‘lekkere’en goede muziek te willen maken zonder compromissen te willen sluiten. En het plezier waarmee wordt gespeeld is hoorbaar. Dat Shebop eveneens gevormd wordt door zes zeer getalenteerde musici behoeft weinig betoog. Zangeres Linda Westera is met recht een ‘lady of swing’. Ze beschikt over een buitengewone techniek en het vermogen de tekst te ‘vertellen’. Trombonist Hein Jan van Vilsteren schreef voor veruit de meeste nummers schitterende en voor de attente luisteraar ingenieuze arrangementen, met een knipoog naar bekende standards, waardoor Shebop soms verrassend klinkt als een big band, mede door het strakke en volle spel van Harmen Jan Teule op sopraan, alt en tenor sax. Patrick Holleeder op piano en keyboard, Adriaan Stam op drums en Pieter Althuis op contrabas vormen een solide basis die evenwel speelse uitstapjes en inventieve solos niet schuwen.
Nergens wordt het bezadigd, het blijft fris. ‘I am here’ is een cd in de klassieke traditie van de vocale jazz standards, maar met de voor Shebop typerende en innovatieve funky grooves, vleugjes latin en blues. Wonderschoon is het ingetogen duet ‘Crystal silence’, een compositie van Chick Corea, fijnzinnig gespeeld door Holleeder op piano en op een treffende eigen tekst gezongen door Westera. Ook dit is Shebop, bescheiden en met gevoel voor finesse, met naast aanstekelijke swing ook sfeervolle ballads. Het typeert de muzikale kwaliteit van deze groep. ‘I am here’ is als een onbeschroomd en trots statement. En met recht!
(Frank Huser)"
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in Jazzflits 16, 4e jaargang.
Oktober 2006.
Ander persbericht over de CD "I am here" van Shebop:
In de loop van 2005 ontstond opnieuw de drang om een CD te maken, maar nu moest alles anders. Geen beroemde gasten, geen producer, puur Shebop, dàt moest het worden. De befaamde Studio 44 van Max Bolleman werd gekozen om op te nemen, en dat is een zeer gelukkige keuze gebleken. Binnen een uur na aankomst waren we het eerste liedje aan het opnemen! (voor de studio-leken onder u, dat is heel erg snel). De samenwerking met Max Bolleman, een oude rot in het vak, verliep vlekkeloos en het resultaat was ernaar. Het produkt van de opnamesessie in Studio 44 is bijzonder naar de zin van SHEBOP geworden. De CD "I am Here" is een eigenwijze schijf met afwisselend repertoire in creatieve arrangementen. Speciale aanrader van "I am here" is het duet van Linda Westera met Patrick Holleeder in de ballad Crystal Silence van Chick Corea. Adembenemend mooi.
Afkomstig van de website www.shebop.nl
© zomer 2006
Concertverslag Shebop
Datum en plaats: 2 april 2006, Vrijmetselaarsloge, Zwolle
© april 2006
Concertverslag Gastoptreden Patrick Holleeder
Datum en plaats: 28 oktober 2002, "Veldhoen", Langerak
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in De Nieuwsbrief Orgel & Keyboardclub Gelderland, editie november 2002.
Concertverslag Gastoptreden Patrick Holleeder
Datum en plaats: 17 september 2001, HSV DUNO, Den Haag
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in het Clubblad van HOC, editie oktober 2001.
|
 |
|
